Obecnie we wnętrzach wraca moda na stare, klasyczne meble, które jednak coraz częściej zestawia się z nowoczesnym wyposażeniem. Samym starociom nadaje się niepowtarzalny wygląd i uwspółcześnia poprzez zastosowanie rożnorodnej kolorystyki i niebanalnych tkanin obiciowych.

Coraz częściej także sięgamy nie tylko po antyki, lecz także po meble znienawidzonej przez nas epoki PRL z lat 50. i 60. Odrestaurowane, charakteryzujące się bardzo często świetnym dizajnem, stanowić mogą oryginalne dopełnienie naszego wnętrza.

Pierwszym krokiem renowacji „staruszka” będzie właściwe oczyszczenie drewna. Należy je dokładnie odkurzyć, usunąć brud i tłuszcz. Pozostałości po stałych powłokach malarskich, stare szpachle lub naddatki usuwamy szpachelką a potem papierem ściernym o różnej grubości. W przypadku większych powierzchni warto użyć do tego szlifierki.

Jeśli w naszym meblu są jakieś ubytki, wypełniamy je masą szpachlową zawierającą drobinki drewna. Warto dobrać masę zbliżoną do koloru mebla. Jeśli ubytek jest duży – wypełniamy go kolejnymi warstwami masy, czekając na wyschnięcie każdej z warstw. Po wyschnięciu, powierzchnię wyrównujemy papierem ściernym.

I teraz rzecz najprzyjemniejsza – nadanie meblowi koloru. Jeśli chcemy aby nasz mebelek pozostał tradycyjny, lakierujemy go lub bejcujemy, pozostawiając widoczne słoje drewna. Czasem jednak warto pokusić się o szalony wygląd starego-nowego fotela lub komody i pomalować go na ciekawy kolor. Na rynku jest duży wybór farb do drewna o bardzo bogatej kolorystyce. Fotel można obić oryginalną, wzorzystą tkaniną, a wówczas zyskamy niepowtarzalny mebel, który będzie ozdobą niejednego salonu.

A jeśli jesteśmy odważni i chcemy mieć w domu trochę stylu glamour – starą komodę możemy pomalować na srebrno lub złoto, uzupełnić ciekawymi uchwytami, np. kryształowymi i możemy być pewni, że niejedna znajoma pęknie z zazdrości!

Autor: Iza Szewc